Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
getraue mich
du
getraust dich
er/sie/es
getraut sich
wir
getrauen uns
ihr
getraut euch
sie/Sie
getrauen sich
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
getraute mich
du
getrautest dich
er/sie/es
getraute sich
wir
getrauten uns
ihr
getrautet euch
sie/Sie
getrauten sich
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe mich getraut
du
hast dich getraut
er/sie/es
hat sich getraut
wir
haben uns getraut
ihr
habt euch getraut
sie/Sie
haben sich getraut
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte mich getraut
du
hattest dich getraut
er/sie/es
hatte sich getraut
wir
hatten uns getraut
ihr
hattet euch getraut
sie/Sie
hatten sich getraut
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde mich getrauen
du
wirst dich getrauen
er/sie/es
wird sich getrauen
wir
werden uns getrauen
ihr
werdet euch getrauen
sie/Sie
werden sich getrauen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde mich getraut haben
du
wirst dich getraut haben
er/sie/es
wird sich getraut haben
wir
werden uns getraut haben
ihr
werdet euch getraut haben
sie/Sie
werden sich getraut haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [sich getrauen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
getraue mich
du
getrauest dich
er/sie/es
getraue sich
wir
getrauen uns
ihr
getrauet euch
sie/Sie
getrauen sich
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe mich getraut
du
habest dich getraut
er/sie/es
habe sich getraut
wir
haben uns getraut
ihr
habet euch getraut
sie/Sie
haben sich getraut
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde mich getrauen
du
werdest dich getrauen
er/sie/es
werde sich getrauen
wir
werden uns getrauen
ihr
werdet euch getrauen
sie/Sie
werden sich getrauen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde mich getraut haben
du
werdest dich getraut haben
er/sie/es
werde sich getraut haben
wir
werden uns getraut haben
ihr
werdet euch getraut haben
sie/Sie
werden sich getraut haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
getraute mich
du
getrautest dich
er/sie/es
getraute sich
wir
getrauten uns
ihr
getrautet euch
sie/Sie
getrauten sich
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte mich getraut
du
hättest dich getraut
er/sie/es
hätte sich getraut
wir
hätten uns getraut
ihr
hättet euch getraut
sie/Sie
hätten sich getraut
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde mich getrauen
du
würdest dich getrauen
er/sie/es
würde sich getrauen
wir
würden uns getrauen
ihr
würdet euch getrauen
sie/Sie
würden sich getrauen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde mich getraut haben
du
würdest dich getraut haben
er/sie/es
würde sich getraut haben
wir
würden uns getraut haben
ihr
würdet euch getraut haben
sie/Sie
würden sich getraut haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [sich getrauen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
getraue dich; getrau dich
ihr
getraut euch
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [sich getrauen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
